Improvisatiespelers kennen de kunst van patronen herkennen, en doorbreken. Soms gaat dat traag. Zo betrapten we onszelf er een tijd geleden op dat steevast kiezen voor een “gezonde gendermix” niet meer dan een patroon was geworden bij ons. We speelden altijd in een gemengd team wat gender betreft. Als dat niet het geval was, was dat omdat geen enkele man (of in zeldzamere gevallen bij ons, vrouw) beschikbaar was die datum.
Terwijl dat eigenlijk niet àltijd relevant of belangrijk is. Of dat het net sterk kan zijn om met enkel mannen of enkel vrouwen te spelen.
Dus laten we dat patroon los. En zo kan het gebeuren dat we in twee parallelle teams spelen, een mannenteam en een vrouwenteam.
